Gastblog: “Tot de maan en terug”

Soms denk ik wel eens… is het allemaal niet te mooi om waar zijn? geloven mensen de recensies en de gastblogs wel? We hebben notabene 5 sterren op google reviews. Ik weet dat deze echt zijn. Ik kan er immers niks aan veranderen… om trots op te zijn natuurlijk. Als ik naar mijzelf kijk en wat ik in de kennismaking en ontwerp/adviesgesprekken hoor&voel van onze opdrachtgevers is het niet mals als het over vertrouwen gaat en hoe wij als mens in de maatschappij communiceren. Persoonlijk, maar zeker ook hoe bedrijven hun ambassadeurs te woord staan. Want zo zie ik elke opdracht.. zo ook onderstaande opdrachtgever, welke haar verhaal wilde vertellen en goedkeuring gaf dit te delen in dit onderstaande gastblog.

In februari was het 70 jaar geleden dat de watersnoodramp plaatsvond. Deze ramp heeft niet alleen huizen en tastbare aandenkens weggevaagd, maar ook het gezicht van mijn grootouders uitgewist. Ze waren niet meer dan namen op een monument. Ik ben geboren na de ramp, en mijn moeder is jaren geleden overleden. Uit naam van mijn moeder, voelde ik het als mijn taak om de herinnering aan hen in leven te houden. Als eerste plaatste ik hun enige foto's op het multimediale monument, zodat ze niet langer anoniem zijn, maar gezichten kregen in de herinneringen.

Echter, ik wilde meer doen. Daarom besloot ik een herinneringsring te laten maken. Voor dit speciale project nam ik contact op met goudsmid Margriet in Annen, wier website meteen mijn aandacht trok. Onze communicatie begon via e-mail om mijn ideeën te bespreken, voordat we elkaar in juli persoonlijk ontmoetten. Bij dit bezoek werden we hartelijk ontvangen en voelde ik me meteen op mijn gemak. Margriet wist mijn gedachten en gevoelens vakkundig om te zetten in een prachtig ontwerp. Na akkoord te hebben gegeven op de offerte, begon het boeiende maakproces van de ring. Tijdens dit proces ontving ik regelmatig foto’s en video’s, wat erg leuk was, omdat ik zo het hele proces kon volgen en zo getuige kon zijn van het ontstaan van een schitterend aandenken.

Deze ring is gemaakt van het goud van het slotje van mijn oma, de ring van mijn moeder en mijn kinderring. Deze unieke ring heeft in het midden een rode granaat, beschermd door de zijkanten van de ring. Deze schitterende granaat is afkomstig van het slotje van de kelderdrachtketting van mijn oma, welke ze droeg op het moment van haar overlijden. Aan beide zijkanten van de ring zit een diamant, de geboortesteen van mijn moeder, en een roze saffier, de geboortesteen van mijn dochter.

De ring draagt de naam “Tot de maan en terug”. Uit het favoriete kinderboekje van mijn dochter “Raad eens hoeveel ik van je hou”. Het symboliseert onvoorwaardelijke liefde en vormt een band tussen vier generaties. Het verbindt mijn oma, mijn moeder, mezelf en mijn dochter, zodat herinneringen voor altijd blijven voortleven en als eerbetoon aan degenen die we verloren hebben.