Het is alsof ik een aantal van jullie hier kan horen denken; “Die nieuwe collectie waar je het laatst over had, hoe staat het ermee?” Nou,.. niet. Simpelweg níet. En niet omdat ik het niet wil, maar om de doodeenvoudige reden dat de werkzaamheden die ik mag uitvoeren in mijn atelier maar blijven binnenkomen. Vermaken, nieuw smeden, herstellen; aan aandacht geen gebrek. Langzaam maak ik voor wat betreft de nieuwe collectie zeker wel vorderingen, maar uiteraard is dat ondergeschikt aan het werken in opdracht. En die opdrachten, ik kan er maar niet over uit. Het vertrouwen dat ik geniet, de prachtige dingen die ik mag maken, het maakt een grote indruk op me.
Datzelfde had de interviewer voor de Krant van Tynaarlo vorige week al snel geschoten; de mate waarop ik onder de indruk ben van het verhaal van de mens en mijn passie om juist dát te vertalen in de opdracht. We zaten ruim een uur in mijn atelier. Hij vroeg honderduit, ik antwoordde in het drievoud ervan. Naarmate de tijd wegtikt word ik enthousiaster en enthousiaster, ik verlies me haast net zoveel in het vertellen óver mijn vak als in het uitvoeren ervan. Misschien las u het stuk, mijn interview in ‘Kleintje Cultuur’ in de Krant van Tynaarlo afgelopen week woensdag. Enige tijd terug ben ik benaderd door de Kunstenaarsvereniging VanTyNaarlo (ook wel VTNL), het interview was daaraan gelinkt. De vereniging is opgericht in 2006 en uitgegroeid tot een actieve en professionele vereniging met een enthousiast bestuur en 30 actieve leden. De belangrijkste doelstelling van VTNL is het bevorderen van onderling contact tussen de kunstenaars en het elkaar steunen in de professionele uitvoering en ontwikkeling van het vak en dat juich ik toe. Inmiddels ben ik volwaardig lid, hoewel ik mezelf absoluut geen kunstenaar noem. De overeenkomst tussen de andere leden en mijzelf is de passie voor het werk dat we doen, net als het feit dat we ons uiten door middel van de dingen die we maken met onze handen. En of dat in mijn geval dan kunst is? Ik weet het niet. Of een ander dat mag vinden? Maar natúurlijk!
